- بیانیه‌های مراجع عظام و علمای اعلام جهان اسلام به‌مناسبت چهاردهمین قرن شهادت حضرت علی علیه‌السلام
- دفاع صریح اندیشمند جوان شیعه از سپاه
- برگزاری جلسات تفسیر آیت الله نظری خادم الشریعه در ساری
- نقد علمی محقق جوان شیعه بر نظریه ی آیت الله محقق داماد
- پاسخ قاطع محقق جوان شیعه به سخنان نسنجیده نائب رئیس مجلس!
- محقق سرشناس مازندرانی در تشییع شهدای گمنام: شهدا مایه ی آرامش و امنیت جامعه هستند.
- کتابی در باب غدیر که بزرگِ مراجع بر آن بوسه زد
- دفاع صریح و عالمانه محقق جوان شیعه از شعائر حسینی
- سخنانی که پنجشنبه ی سیاه تاریخ را زنده کرد!
- هفته ی وحدت
آخرین مطالب
امکانات وب
آیات عظام صافی گلپایگانی و مکارم شیرازی، علوی گرگانی، شیخ جعفر سبحانی، محمدجواد علوی بروجردی، حاج سید علی حسینی میلانی به‌مناسبت یکهزار و چهارصدمین سال شهادت حضرت علی علیه‌السلام پیام جداگانه‌ای را ارسال کردند.
به گزارش راه شلمچه، بیانه‌های آیات عظام و مراجع عالیقدر اسلام به شرح زیر است:
پیام مرجع عالیقدر شیعه حضرت آیة الله العظمی صافی گلپایگانی مدظله الوارف به مناسبت یکهزار و چهارصدمین سال شهادت حضرت علی علیه السلام
بسم الله الرحمن الرحیم
ماه مبارک رمضان سال يک‌هزار و چهارصد و چهل قمري، يادآور حادثه‌اي بسيار ناگوار و تلخ در تاريخ عالم انسانيت و حيات بشري مي‌باشد.
درست، چهارده قرن از شهادت مظلومانه اولين موحد واقعي مکتب اسلام، معلّم نمونه مدرسه الهيات قرآن، و وصيّ و جانشين بر حق حضرت رسول اکرم صلي الله عليه و آله، عدالت مجسّم، يار مظلوم و خصم ستمگران، انيس و مونس و پدر يتيمان، صاحب ولايت مطلقه الهيه، و باب مدينه علم نبوي و صاحب کرامات و فضائل مرتضوي، حضرت اميرالمؤمنين علي ابن ابيطالب عليه‌السلام مي گذرد.
جامعه اسلامی بلکه جهان بشريت و جهان علم و ادب، چهارده قرن است که در سوگ فقدان و مصيبت غمبار آن امام عزيز، عزادار و سوگوار است.
در اين چهارده قرن، چه گذشت بر دوستان و شيعيان آن حضرت؟! چه ظلم و ستم و بي‌عدالتي‌ها که بر آنها روا داشتند! هزاران انسان مظلوم و بي‌دفاع را به جرم شيعه علي عليه‌السلام بودن شهيد نمودند و بسياري را شکنجه‌هاي سخت دادند و شمار زيادي از آنها را تبعيد کردند و بسياري از پدران و مادران را به واسطه شهادت فرزندانشان در راه ولايت داغدار کردند؛ فَقُتِلَ مَن قُتِلَ وَ سُبِي مَن سُبِي وَ أقصِي مَن أقصِي
ماه مبارک رمضان امسال، يادآور آن همه مصائب و مشکلات و بي‌عدالتي‌هاست.
حقير براي اينکه کوچکترين اداء وظيفه به ساحت مقدّس امامت و ولايت داشته باشم، از عموم آزادي‌خواهان و مسلمانان به‌خصوص شيعيان درخواست دارم که در ايام پر فيض ماه مبارک به‌خصوص ايام و ليالي قدر و شب و روز شهادت حضرت مولی الموحدين امام المتقين اميرالمؤمنين عليه صلوات المصلين، نسبت به وجود مقدّس آن حضرت، بيش از گذشته اظهار ادب و اخلاص نموده و با ذکر فضائل و مناقب نوراني آن امام مظلوم و با تشکيل مجالس و همايش‌ها، گوشه‌اي از برکات وجودي آن حضرت را براي جهانيان بازگو کنند و همچنين شکوه و عظمت دسته‌هاي عزاداري علوي را بيشتر نموده و با شرکت در آن، عشق و محبّت خود را به اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام نشان داده و تسليت خود را به پيشگاه مقدّس يگانه دوران قطب عالم امکان امام زمان حضرت بقية الله الاعظم ارواح العالمين له الفداء و عجل الله تعالي فرجه الشريف عرضه بدارند و از خداوند متعال، فرج و ظهور موفور السرور آن حضرت را براي رفع ستم ستمگران و تشکيل حکومت واحد جهاني مهدوي مسئلت نمايند که إنَّهُم يَرَونَه بَعيداً وَ نَراهُ قَريباً.
لطف الله صافی
رمضان المبارک 1440 هـ.ق
پیام حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (دامت برکاته) به همایش بزرگداشت چهاردهمین قرن شهادت امیرمؤمنان علی علیه السلام
بسم الله الرحمن الرحیم
تشکیل این همایش بزرگ که به مناسبت چهاردهمین قرن شهادت مولی الموحدین امیرمؤمنان علی علیه السلام است ، ابتکار جالبی میباشد که نشان از عشق و ارادت والای بنیانگذاران این همایش نسبت به مقام شامخ مولی الموحدین علی علیه السلاماست .
این جانب به نوبۀ خود از همۀ آنها تشکر و سپاسگزاری وافر میکنم ، همچنین از شما عزیزانی که عشق و ارادت مولای متقیان شما را به این بزرگداشت کشانیده است .
به یقین اینها وسیلۀ فوز یوم المعاد و نجات یوم القیامۀ است .
به عقیدۀ حقیر امیرمؤمنان علی علیه السلام همواره مظلوم بوده و همچنان مظلوم است در تاریخ اسلام هیچ کس را سراغ نداریم که دشمنان خون آشامش 70 سال نام او را بر فراز منابر به زشنی یاد کرده باشند و از قرائن استفاده میشود به هیچ کس اجازه نمیدادند که این کار را ترک گوید .
از شگفتیهای جهان اسلام این است که معاویه هنگامی که به مدینه آمد سعد بن ابی وقاص فاتح قادسیه را ملاقات کرد و به او گفت : ای سعد ! شنیدهام تو از سبّ علی خودداری میکنی ! چرا ؟ ( معلوم میشود که حتی سبّ نکردن او در مدینه ، در شام به گوش معاویه رسیده بود ) .
سعد گفت : من سه جمله از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله شنیده ام و به خاطر آن هرگز به علی علیه السلام ناسزا نمیگویم . این سه جمله چنان است که اگر یکی از آنها در حق من بود ، محبوبتر از گروهی از شتران سرخ موی بود ، هنگامی که رسول خدا به سوی بعضی از غزوات میرفت او را در مدینه به جای خود گذارد ، علی علیه السلام عرض کرد : ای رسول خدا ! مرا در کنار زنان و کودکان میگذاری و به جهاد میروی ؟ پیغمبر فرمود : «اَمّا تَرضی اَن تَکُونُ مِنّی بِمَنْزِلَةُ هَارُونَ مِنْ مُوسَى ، إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِيَّ بَعْدِي ؛ آیا راضی نمیشوی تو نسبت به من مانند هارون (برادر موسی و جانشین او ) بوده باشی جز این که پیغمبری بعد از من نیست (اما تمام صفات برادر موسی را داری) ».
و نیز شنیدم در روز خیبر فرمود :
« لَأُعْطِيَنَّ الرَّايَةَ غَداً رَجُلًا يُحِبُّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يُحِبُّهُ اللَّهَ و رسولهُ يَفْتَحُ اللَّهُ عَلَيْهِ ؛ من (فردا ) پرچم را به دست مردی میدهم که خدا و رسولش را دوست میدارد و خدا و رسولش نیز او را دوست دارند و خدا خیبر را به وسیله او فتح میکند ». و سپس پرچم را به دست علیg داد و خداوند خیبر را به وسیله او فتح کرد .
و نیز هنگامی که آیه مباهله نازل شد :
« فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكاذِبينَ » پیغمبر اکرم ، علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام را با خود همراه ساخت و عرضه داست : «خداوندا ! اهل من اینها هستند (و مطابق این آیه علی جان پیغمبر بود) » !
این حدیث در مهمترین کتب اهل سنت از جمله صحیح مسلم و ترمذی و سنن ابن ماجه آمده است .
( هنگامی که معاویه این سخن را شنید شرمنده و ساکت شد ولی عجیب این که از کار خود دربارۀ ناسزاگویی به امیرمؤمنان علی علیه السلام دست برنداشت .)
***
البته این تلاش های احمقانه به جایی نرسید و آفتاب پشت ابرهای تعصب کورکورانه پنهان نماند ، امروز فضائل و مناقب او شرق و غرب عالم را فرا گرفته و کتابهای مخالف و موافق را پر کرده است . و مطابق آنچه از خلیل بن احمد (مطابق چیزی که در روضۀالمتقین در شرح من لا یحضر الفقیه آمده ) نقل شده که هنگامی که دربارۀ امیرمؤمنان از او سئوال کردند گفت : من چگونه توصیف کنم مردی را که دشمنانش فضائلش را از روی حسد پنهان کردند و دوستانش از روی خوف و تقیّه ، اما در عین حال دنیا را پر کرده است !
***
و شگفت انگیز آنکه بعضی از دشمنان سرسخت آن حضرت هنگامی که به فضائل مهم آن امام میرسند میگویند این از مجعولات شیعه است ! در حالی که در کتابهای متعدد آنها نقل شده . مثلاً در داستان سد ابواب یعنی این که پیغمبر اکرم دستور داد همۀ درهایی که از خانههای مهاجر و انصار به مسجد باز میشد بسته شود جز در خانۀ علی بن ابی طالب علیه السلام، فرد نادان و بی خبری میگوید این از مجعولات شیعه است ، در حالی که روایات متواتری در کتب مختلف اهل سنت دربارۀ مسألۀ سد ابواب دیده میشود و هنگامی که از پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله پرسیدند چگونه در خانۀ عمویت عباس را بستی اما در خانۀ پسر عمویت علی علیه السلام را همچنان گشوده داشتی . فرمود : این دستور از سوی من نبود ، از سوی خداوند متعال بود !
مرحوم علامه امینی در جلد سوم کتاب نفیس و بسیار پرارزش الغدیر ، بیست و چند حدیث از منابع دست اول اهل سنّت دربارۀ مسألۀ سدابواب نقل میکند .
بنابراین نباید هرگز به این سخنان جاهلانۀ سخیف اعتنا کرد ، مولا آفتاب عالمتاب است و دشمنانش خفاشان کور دل !
***
ولی نکتۀ مهمی که در اینجا لازم میدانم خدمت شما عزیزان عرض کنم این است که اینگونه بزرگداشتها در عین این که بسیار خوب است ، ولی نباید در آن تنها به خواندن مقالات پرمعنا و سرودن اشعار پرارزش و دادن شعارهای روشنگر بسنده کرد ، بلکه باید کار ماندگاری در آن انجام شود و به یادگار بماند و آن به عقیدۀ حقیر آشنا ساختن مردم به کلمات آن بزرگوار و نهج البلاغه است که امروز غالباً از آن نامی شنیدهاند و با آن فاصله دارند .
نهج البلاغه اقیانوس عظیمی است که انواع گوهرهای گرانبها در آن است .
نهج البلاغه کتابی است که تمام درسهای زندگی را در بر دارد . از عقاید توحیدی گرفته که خطبههای بینظیری درباره آن دارد تا مسائل اخلاقی و اجتماعی و کلمات قصار که مثل آفتاب میدرخشد تا مسائل سیاسی و مربوط به فرماندهی و مدیریت که یک نمونۀ آن عهدنامۀ مالک اشتر است که بعد از چهارده قرن همچنان نو میباشد و الهام بخش سیاستمداران و مدیران و فرماندهان عصر ما .
اما متأسفانه این نهجالبلاغه همچنان غریب مانده است . ای کاش همانگونه که برنامه های سازنده ای در مساجد بعد از نمازها به عنوان خواندن یک صفحه قرآن و ترجمۀ آن معمول شده چند خطی از نهج البلاغه و ترجمۀ آن نیز خوانده میشد .
فراموش نمیکنم هنگامی که تصمیم گرفتیم بعد از تفسیر نمونه ، تفسیری بر نهج البلاغه به سبک تفسیر نمونه بنویسیم و تمام آن را جمله به جمله تفسیر کنیم و مسائل روز و نکتههای تاریخی و اخلاقی و علمی را بر آن بیفزاییم و فکر کردیم از شروح دیگری که بر نهج البلاغه نوشته شده باید کمک گرفت . بررسی کردیم دیدیم متأسفانه بیش از ده شرح تا حدودی قابل قبول بر نهج البلاغه نوشته نشده است در حالی که بیش از هزار تفسیر بر قرآن نوشته شده است . آنگاه به مظلومیت نهج البلاغه پی بردیم و سرانجام سالها زحمت کشیدیم و دوره کامل آن را در بیست جلد آماده و منتشر ساختیم .
***
بیایید دست به دست هم دهیم و نهج البلاغه را از مظلومیت در آوریم و نهضتی درباره آشنایی با نهج البلاغه در جامعه اسلامی به وجود آوریم . در کتابهای درسی ، دبستانها و دبیرستانها و دانشگاهها ، نکات آموزندهای از آن مطرح شود . بخشهای بیدار کننده در صدا و سیما و رسانهها منتشر شود . محققان حوزوی و غیر حوزوی در بحثهای خود به ذکر نکتههای مهمی از نهج البلاغه بپردازند . در حوزههای علمیّه درس نهج البلاغه رسمی شود .
این همایش با شکوه هرگاه بتواند زمینه خوبی برای گسترش آشنایی با نهج البلاغه در جامعه فعلی ما که شدیداً به آن نیازمند است فراهم سازد ، خدمت بزرگی کرده است .
نباید استفاده از این گنجینه عظیم به عربی زبانها و فارسی زبانها محدود شود ، بلکه بتوانیم بخشهای حساسی از آن را به زبانهای مختلف دیگر ترجمه کنیم و نشر دهیم . امیدوارم در این کار مهم موفق باشید .
در پایان بار دیگر از زحماتی که بنیان گذران عزیز برای تشکیل این همایش کشیدهاند بسیار سپاسگزاری میکنم و امیدوارم همه آنها و شما و ما در سایه کلمات مولی الموحدین زندگی قرین با سعادت و حسن عاقبت داشته باشیم .
والسلام علیکم و رحمه الله
ناصر مکارم الشیرازی
پیام آیةالعظمی علوی گرگانی مدظله العالی به مناسبت یکهزار و چهارصدمین سال شهادت امیر المؤمنین صلوات الله علیه
بسمه تعالی
قال النبی صلی الله علیه و آله :
« یاعلی ما عرفک الّا الله و أنا »
از روز ازل که وجود نورانی پیامبر اكرم صلى الله عليه وآله به دست قدرت لايزال الهي خلق شد ، نور ولايت نيز با او بود و در حقيقت يك نور از منشأ انوار الهي تجلي يافته و وجود نبوت و ولايت يك نور مي باشند.
ايمان و معرفت به ولايت اميرالمؤمنين رمز اكمال دين است كه در حديث نورانيت بيان داشته است ، آنجا كه مي فرمايد : «انه لا یستکمل احد الایمان حتی یعرفنی کنه معرفتی بالنورانیة فاذا عرفنی بهذه المعرفة فقد امتحن الله قلبه للایمان و شرح صدره للاسلام و صار عارفا مستبصرا »
لکن مع الأسف مردم در طول قرنها و سالها هیچگاه حق این امام همام را ندانسته و نخواهند دانست و ایشان در تمامی اعصار در غربت بوده و خواهد بود .
گرچه از شهادت این امام نورانی چهارده قرن گذشته است ، لاکن هنوز جامعه و دنیا نیاز به اقبال به کلمات و رفتار آن حضرت دارد و هنوز عمق حقیقت بیان و رفتار حضرت مکشوف نشده است.
این جانب از تمام علماء ، خطباء ، خیرین ، مؤمنین ، متدینین و تمامی محبین و شیعیان آن حضرت در تمام عالم می خواهم که در این سال که مصادف با «چهاردهمین قرن» از شهادت آن حضرت می باشد ، با تمام وجود برای گسترش معارف علوی و شناساندن حقیقت ولایت و نورانیت حضرت به عموم مردم تلاش کرده و از هیچ تلاشی دریغ نکنند .
نکات عمیق که در کلام و عمل امیرالمؤمنین علیه السلام وجود دارد ، راهگشای مشکلات امروز جامعه ماست ، جامعه ای که دچار کم اخلاقی و بی اخلاقی شده و در حال دوری از محبت و تهی از معنویت واقعی می شود و پرداختن به معارف علوی می تواند بسیار مؤثر باشد . نباید اجازه داد که تمسک به سخن و رفتار امام علی علیه السلام منحصر به علما یا برخی شیعیان و محبین خاص باشد بلکه باید در همه شئون زندگی مسلمین جریان داشته باشد .
در پایان از تمام کسانی که در این مسیر پیش قدم شده و در چهاردهمین قرن شهادت آن امام مظلوم تلاش وافر در راه گسترش معارف علوی دارند تشکر می کنم و امیدوارم که خداوند همه ما را در راه کسب معارف اهل البیت علیهم السلام موفق بدارد .
۲۶شعبان المعظم ۱۴۴۰
پیام آیت الله العظمی شیخ جعفر سبحانی مدظله به مناسبت یکهزار و چهارصدمین سال شهادت امیر المؤمنین صلوات الله علیه
بسم الله الرحمن الرحیم
زاده کعبه و شهید محراب ، پس از چهارده قرن
امیرمؤمنان علی علیه السلام، در کعبۀ معظمه دیده به جهان گشود و در محراب مسجد کوفه جام شهادت نوشید و به لقاء الله پیوست ، «نازم به حسن مطلع، و حسن ختام او»
میسر نگردد به کس این سعادت
به کعبه ولادت به مسجد شهادت
در ماه مبارک سال جاری (1400) درست 14 قرن از شهادت این پیشوای بزرگ میگذرد. شایسته است لیالی و ایام متبرکه قدر که همزمان با شهادت آن بزرگوار سات یادواره ویژهای برگزار گردد .
در معرفی مقام منیع امیرمؤمنان علیه السلام ، رساله ها ، کتابها ، موسوعه هایی به وسیله محققان اسلامی نوشته شده است ، حتی گروهی از نویسندگان مسیحی ، شایسته ترین تحقیقات در زندگی آن حضرت انجام داده اند و همگی در حد توان کوشیده اند که بخشی از زندگانی آن ولی الله را ترسیم کنند و کنگره هایی درمورد شناسایی فضائل و مناقب ، و خدمات ارزنده و بی نظیر آن حضرت از دوران کودکی تا لحظۀ مرگ ، تشکیل داده اند و همگی معترفتد که به ساحل این دریای فضیلت نمیتوان رسید .
القاب آن حضرت که در روایات وارد شده ، میتواند بیانگر گوشه ای از مقامات معنوی آن امام همام باشد .
ویژگی های آن حضرت در احادیث اهل سنت
او امیرمؤمنان ، سرور مسلمانان ، پایان بخش اوصیاء ، نخستین مؤمن به رسالت خاتم پیامبران ، باوفاترین شخص به پیمانهای الهی و داناترین فرد به احکام الهی و قضایا، باب علم نبی اکرم صلی الله علیه و آله ، پرچم هدایت ، منبع نور ، پاک کننده کعبه از بت و بت پرستی ، بی پروا در اجراء احکام الهی ، شهید در خانه خدا در حال نماز .
عناصر سازنده شخصیت او
شخصیت هر انسانی ، بر اساس آنچه روان شناسان میگویند به سه عامل مهم بر میگردد که هر کدام تأثیر فراوانی در شکل گیری شخصیت انسان دارند ، این سه عامل عبارتد از : وراثت ، فرهنگ ، محیط زندگی . امام علی علیه السلام به شیوه بشری از این قاعده مستثنی نیست و ما فقط به بیان ضلع نخست بسنده می کنیم . و از بیان دو ضلع دیگر به خاطر ضیق مجال صرف نظر می نماییم .
امام و وراثت از پدر و مادر
پدر بزرگوار آن حضرت ابوطالب معروف به سیدالاباطح ، سرور مکیان، و پیشوای هاشیمان شخصیتی است که سرپرستی ، پیامبر خدا را فزون از چهل سال بر عهده داشت ، و در حفاظت و نشر آموزه های توحید ، نهایت جانفشانی و فداکاری انجام داد ، و سروده های او در ستایش از پیامبر، و رسالت او حاکی از ایمان عمیق او به رسالت برادر زاده خود بود که به یک بیت بسنده می شود :
لیعلم خیار الناس ان محمداً نبی کموسی خطه فی الکتب
بهترین مردم بدانند که محمد پیامبر مانند موسی و مسیح بن مریم است .
اما مادرش فاطمه دختر اسد فرزند هاشم است ، این بانو قبل از بعثت پیامبر ، پیروان آیین ابراهیم علیه السلام بود ، در هنگام درد زایمان به مسجدالحرام آمد و خود را به دیوار کعبه چسبانید و از خدا خواست که تولد این فرزند را که در شکم دارد اسان سازد ، در این لحظه مادر علی علیه السلام، اعجاز آسار وارد کعبه شد و وضع حمل پایان یافت . و فرزند فاطمه لقب ولیدالکعبه یافت .
زندگی علی علیه السلام در خانه رسول خدا صلی الله علیه و آله
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به خاطر رویداد قحطی ، علی علیه السلام را به خانه خود برد ، و تربیت او را بر عهده گرفت و حضرت به این بخش از زندگی درخطبه قاصعه چنین اشاره میکند :
« شما قطعاً از جایگاه بسیار نزدیک و مقام ویژهام نزد رسول خدا آگاه نیستید ، او مرا در دامان خویش مینشاند در حالی که کودکی بودم مرا در اغوش میگرفت و در بستر خویش میخواباند ، بدنش را به بدنم میچسبانید ، بوی خوشش به مشامم میرساند ، غذا را لقمه لقمه در دهان میگذاشت .
علی علیه السلام در غار حرا
عنایت پیامبر صلی الله علیه و آله برای پرورش امام ادامه داشت تا آنجا که علی علیه السلام را به همراه خود به غار حرا میبرد ، خود حضرت این بخش از زندگی خود را چنین بیان میکند :
« پیامبر هر سال چند ماهی در غار حرا به سر میبرد ، تنها من او را میدیدم ، و کسی جز من او را نمیدید . من صدای شیطان به هنگم نزول وحی بر پیامبر را شنیدم . عرض کردم : ای رسول خدا این ناله چیست ؟ فرمود : این شیطان است که از پرستیدنش نا امید گشت ، سپس فرمود : تو میشنوی آنچه من میشنوم ، می بینی آنچه را که من میبینم ، جز این که تو پیامبر نیستی و جانشین من میباشی ».
در آغاز بعثت پیامبر ، امام نوجوانی است که از نظر مقامات معنوی به جایی رسیده بود که سیمای فرشتگان را میدید و صداهای برزخی را می شنید، و به مقامی میرسد که پیامبر صلی الله علیه و آله در حق او میفرماید: « إِلَّا أَنَّكَ لَسْتَ بِنَبِيٍّ وَ لَكِنَّكَ وَزِيرٌ وَ إِنَّكَ لَعَلَى خَيْرٍ»
سخن در بارۀ مقامات معنوی ، و جهاد مستمر او در راه خدا و زهد و پیراستگی او ، آگاهی او از معارف و احکام خدا و تربیت انسانهای والا و نبرد او با پیمان شکنان و دو گروه و دهها امثال اینها در این مقام نمیگنجد و فقط در این مقام از کلیه شخصیتهایی که این فضای روحانی را به وجود آوردهاند سپاسگذاری میشود و امید آن دارد که نگارنده با این نوشته کوتاه در عداد شیفتگان یوسف زمان محسوب شود و شاید مشمول الطاف بی کرانش گردد.
جعفر سبحانی
23/2/1398
پیام حامی شعائر علوی حضرت آیت الله علوی بروجردی مدظله به مناسبت یکهزار و چهارصدمین سال شهادت امیر المؤمنین صلوات الله علیه
بسم الله الرحمن الرحیم
بیست و یکم ماه مبارک رمضان امسال برابر است با یکهزار و چهارصدمین سال شهادت امیرالمؤمنین ولی المتقین قائد الغرعز المعحجلین علی بن ابیطالب «علیهما افضل صلوات الملک المنان» و دقیقاً با رسیدن این روز چهارده قرن از زمانی می گذرد که این بزرگمرد تاریخ اسلام که پیامبر گرامی اسلام «صلی الله علیه وآله وسلم» با خطاب “انت میزان الاعمال” او را اسوه و الگوی جاودانه انسان مسلمان و واجد همۀ فضیلت های الهی و انسانی قرار داد. فرق سرش را در حال نماز و در مسجد، که برپائی این هر دو وامدار تلاش ها و مجاهدات او بود شکافتند و شخصیتی که تنها یک حرکت او در جنگ احزاب بر همۀ عبادات جن و انس فضیلت یافت، غریبانه و مظلومانه رخ در نقاب خاک کشید.
واین غربت و مظلومیت که سابقه در دوران بیست و پنج ساله خانه نشینی او داشت، و حتی در دوران خلافتی که با اصرار مردم بر عهدۀ او قرار گرفت هرگز رهایش نکرد؛ در سطحی وسیع تر بعد از شهادت جانسوزش بر سر او و فرزندان و همۀدلباختگانش سایه افکند، و سوگمندانه هنوز پس از گذشت چهارده قرن از سایه این مظلومیت چیزی کاسته نشده است.
در روز عاشورا و در میدان کربلا فرزند والا شأن او امام حسین بن علی سید الشهداء «علیه افضل الصلوۀ والسلام» را تنها به جرم بغض و کینه ای که از پدر بر دل داشتند محکوم به مرگ کردند، و این محکومیت همۀ اصحاب و همراهان و برادران و فرزندان او را شامل شد.
و بعدها خلافت و حکومت اسلامی متجاوز از شصت سال لعن و بدگوئی و برائت از او را به صورت رسمی بر سر منبرها و از حلقوم خطبای جمعه فریاد زد و بیزاری از او به شعار رسمی حکومت اسلامی بدل شد. دورانی سیاه که لکه ننگی بر دامن تاریخ ماست و یادآور تلاش نیروهای حاکم بر جامعه اسلامی بر محکومیت همۀ ارزش ها و اصالت هائی که رسالت مبارک پیامبر گرامی برای جامعه منحط جاهلی به ارمغان آورد و حتی تلاش های مثل عمر بن عبدالعزیز در زدودن این ننگ از دامان جامعه با موفقیت قرین نبود.
نام علی و یادآوری و بیان فضیلت های او حتی از زبان پیامبر «صلی الله علیه وآله وسلم» و انتساب به او و عشق به او سالیان سال جرمی نابخشودنی به حساب می آمد که تنها جزایش مرگ بود و حتی بعد از سلطۀ آل امیه که تجلی دوباره جاهلیت در لباس اسلام بود، آل عباس نیز تندتر از سلف خود بر این رویه پای فشردند و محکومیت علی بن ابیطالب و برائت از او در گفته و عمل، همچنان رسم نا مبارک حاکمیت و سلطه در جامعه اسلامی ماند.
و اسفناک آنکه این رویۀ نامیمون حتی تا روزگار ما ادامه یافته است و کشتار و قتل عام های پیروان علی«علیه السلام» حتی تا دوران معاصر و عصر خلافت عثمانی، دل هر انسان منصفی را به درد می آورد.
هنوز در مکتب ارباب تکفیر نام علی جرمی است که جز قتل و کشتار جزائی ندارد و در حوادث سوریه، عراق، پاکستان و افغانستان نشان آن را بسیار برجسته می بینیم.
وتا آنجا که دلباختگان علی«علیه السلام» همچون حجر بن عدی بعد از نزدیک به چهارده قرن هنوز برای عشق و محبت او هزینه می دهند و کسانی که بغض علی و آل او را در دل دارند، مزار مطهر او و همراهانش را در مرج عذرا، مورد تعرض و تخریب قرار می دهند.
و این رنجنامه تاریخ ما، تا به امروز است. و سایه این مظلومیت در تاریخ آنچنان بلند است که دل غیر مسلمانان را به درد می آورد و مانند جرج جرداق به دفاع از نام و یاد او و در پاسخ به بغض و کینۀ معاندان “صوت الالعدالۀالانسانیۀ” را می نویسد و وجدان انسانی را در مورد او به داوری می خواند.
آری، خورشید را که نمی توان در پس پرده های کینه و بغض و بی مهری از نظرها پنهان نمود، و نور قابل پای مالی نیست و پایمال نور اگر نیکو بنگرد، خود پامال نور است.
و به گفتۀخلیل بن احمد: “هر چند دوستان و دلباختگان او از بیم سرکوب و مجازات از بیان فضائل او دم فرو بستند؛ و دشمنان و معاندان با پشتوانه قدرت و حاکمیت، تلاش در منع از گسترش فضائل او داشتند، اما علیرغم همۀ این بی مهری ها، و بی انصافی ها و ترس ها، فضائل و مکارم او شرق و غرب عالم را فرا گرفت”.
و اینک سؤالی مطرح است، آیا گذشت هزار و چهارصد سال از شهادت مظلومانه این شخصیت عظیم، کافی نیست که جامعه اسلامی در مورد او، به قضاوتی تازه بنشیند و محکومیتی را که تاریخ ظالمانه بر حضرتش تحمیل کرده است، مورد تجدید نظر قرار دهد، و به ارزیابی دوباره جرم و یا جرائمی بپردازد که در طول تاریخ به محکومیت او و آل او و پیروان و دلباختگان او منجر شده است؟
ما که در درازای تاریخ قرائت های گوناگون از اسلام را از زبان هر کس و ناکس شنیده ایم و هر ادعائی را در تبیین قرآن و سنت نبوی شریف، مورد توجه و یا قبول قرار داده ایم؛ یک بار هم اسلام و وحی و قرآن را با برداشت و قرائت او، که به اعتراف دوست و دشمن نزدیک ترین و همراه ترین و پیوسته ترین شخص به نبی گرامی اسلام بوده است بشنویم و سخن او و نهج البلاغه او و معارف عرضه شده، به وسیله ائمه هداه از آل او را نیز در کنار سایر گفته ها و قرائت ها مورد توجه قرار دهیم، و در این مسیر تنها از عقل، انصاف و وجدان داوری بخواهیم؟
و نیز ما و همۀ کسانی که به امامت و ولاء او باور داریم و عشق او را نسلاً بعد نسل در دل و جان خود جای داده ایم قدری فراتر از شیعۀ جغرافیائی او، گام برداریم و اضافه بر محبت او، که خود سرمایه ای عظیم و موهبتی بزرگ از جانب مبدأ هستی است قدری رنگ و بوی آن وجود مطهر را در عینیت زندگانی فردی و اجتماعی خود برجسته کنیم و در برابر آنها که در مقام قضاوت بر معیارها و اصالت ها جدا از ادعاها و لاف زدن های ظاهری تکیه ندارند نمونه ای غینی از عدل او و از فضائل اخلاقی و مکارمی که آن بزرگ مرد در تمام زندگی پربرکتش ذره ای از آن عدول نکرد و قدمی در مسیر خلاف آن برنداشت، در زندگی فردی و اجتماعی خویش متجلی سازیم، شاید بتوانیم ذره ای از بار این مظلومیت سنگین را از چهره او و خاندان او بزدائیم و تجلی عینی راه و روش او در عرصه معالم وحی باشیم.
و چه بجاست که همۀ جامعه اسلامی با هر تفکر بعد از گذشت این همه سال از شهادت مظلومانه اش به پیشگاه مقدس او و نیز پیشگاه مولی و مراد و محبوب او حضرت خاتم النبیین «صلی الله علیه وآله وسلم» و در نهایت به پیشگاه خداوند خالق علی و منت گذارنده بر همۀ هستی به خلق او، عذر تقصیر بیاوریم که در شناخت او کوتاهی کردیم و از فرصت درک راه و مشی او، غافل ماندیم. و ندانستیم که اگر علی و فاطمه «سلام الله علیهما» و فرزندان مظلوم و عرضة آنان از معرفت دینی را از اسلام جدا کنیم، چه چیزی برای جامعه اسلامی باقی خواهد ماند.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
محمد جواد علوی بروجردی
14 رمضان المبارک1440
پیام مدافع حریم امامت ، حضرت آیت الله حاج سید علی حسینی میلانی دام ظله
- بسم الله الرحمن الرحیم
- الحمد لله رب العالمین و الصلاة و السلام علی خیر خلقه و اشرف بریته محمد و آله الطاهرین
- سوادکوه 20 ...ما را در سایت سوادکوه 20 دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : savadkooh20o بازدید : 130